مقدمه ای بر مبانی طراحی گرافیک

طراحی گرافیک تقاطع علم ارتباطات و هنر زیبایی شناسی را اشغال می کند. به معنای انتزاعی ترین، طراحی گرافیک بر ارتباطات بصری با استفاده از طیف وسیعی از عناصر و رسانه های مختلف برای ترویج یک پیام خاص، تأکید می کند.

اصول طراحی گرافیک

از آنجایی که طراحی گرافیک - گاهی اوقات نیز به نام طراحی ارتباطی - امکان داستانگویی مؤثرتر را فراهم می کند، طراحان از یک ابزار استاندارد از گزینه هایی که توسط مطالعات روانشناختی بازخورد بررسی رفتار انسانی شکل گرفته اند، کار می کنند. تکنیک های مختلفی که طراحان از آن استفاده می کنند، مانند استفاده از پالت های خاص رنگی برای پاسخ دادن به احساسات قابل پیش بینی، بخشی از علم طراحی هستند.

طراحان عناصر مانند:

طراحان فضای سفید را نیز در نظر می گیرند: عدم وجود حضور می تواند همان قدرتی است که وجود یک چیزی بنیادی تر را دارد. طرح های با مقدار زیادی از رنگ سفید (یا "منفی") فضای گاهی اوقات پیچیدگی و یا پالایش را انتقال می دهد؛ حداقل، در زمینه های چاپ سنگین، فضای سفید بیشتری باعث می شود تا خواننده به راحتی درگیر شود.

اگر چه "علم" در پشت طراحی عالی صدا است، هر طراح نابغه خلاق خود را برای توسعه محصول خاصی که نیازهای خاص مشتری را برآورده می کند، اعمال می کند.

ابزار طراحی گرافیک

یک طراح گرافیک مسئول تنظیم و استفاده از عناصر در انواع مختلف رسانه (مانند پوستر، بسته یا وب سایت) است، اغلب با استفاده از نرم افزار گرافیکی مانند Adobe Illustrator، Photoshop یا InDesign.

طراحان در بودجه می توانند جایگزین منبع باز با این برنامه های استاندارد باشند. به جای فتوشاپ، GIMP را امتحان کنید. به جای Illustrator، Inkscape را امتحان کنید. به جای InDesign، Scribus را امتحان کنید.

استفاده از طراحی گرافیک

شما هر روز در معرض محصول کار طراحان حرفه ای قرار می گیرید. آیتم هایی که از کمپین های تبلیغاتی پیچیده به قالب های سفارشی ساده استفاده می کنند، از طراحان با استفاده از هنر و علم صنایع دستی شروع می شود.

طراحی حرفه ای حتی در اغلب مکان های مختلف خود را درج می کند. به عنوان مثال، اداره فدرال بزرگراه مشخصات فنی فنی دقیق برای نشانه های بزرگراه فدرال را حفظ می کند، با دقیق دقیق قوانین مانند فاصله، طرح بندی، فونت و حتی زاویه و قرار دادن فلش را مشخص می کند.