مبانی مونورال، استریو، چند کاناله و صدای فراگیر

استریو هنوز در این زمینه غالب است

اگر توصیف فرمت های صدای رایج در اجزای صوتی شما را گیج می کند، شما باید چند اصطلاح را بخوانید که همه شنوندگان باید با آن آشنا باشند.

صدای مونوآر

صدای مونوال یک کانال تک یا آهنگ صدا ایجاد شده توسط یک بلندگو است. همچنین به عنوان صدا مونوفونیک یا صدا با وفاداری شناخته می شود. صدای مونوئل در سالهای 1950 توسط استریو یا Stereophonic جایگزین شد، بنابراین شما بعید به نظر می رسد که به هر تجهیزات مونوفوریک برای خانه خود بپیوندید.

صدای استریو

صدای استریو یا استریو صدای متشکل از دو کانال صوتی جداگانه یا آهنگ های صوتی تولید شده توسط دو بلندگو است. صدای استریو حسگر هدایت را فراهم می کند، زیرا صداهای مختلف از هر جهت می توانند شنیده شوند. صدای استریو هنوز هم شایع ترین شکل تولید صدا در استفاده امروز است.

صدای فراگیر یا صوتی چند کاناله

صدای فراگیر ، همچنین به عنوان صوتی چند کاناله شناخته می شود، توسط حداقل چهار و تا هفت کانال صوتی مستقل و سخنرانان در مقابل و پشت شنونده قرار گرفته است. هدف این است که شنونده با صدا را احاطه کند. صدای فراگیر را می توان در دیسک های موسیقی DVD، فیلم های دی وی دی و برخی از سی دی ها ضبط کرد. صدای فراگیر در دهه 1970 با معرفی صدای Quadraphonic، همچنین به عنوان Quad شناخته شد. از آن زمان صدای فراگیر یا صدای چند کاناله تکامل یافته است و در سیستم های سینمای خانگی پیشرفته استفاده می شود. صوتی چند کاناله در سه پیکربندی موجود است: صدای 5.1، 6.1 یا 7.1 کانال.