IP Static Offers Advantages IP Addressing Dynamic Can not
الف آدرس آی پی استاتیک (گاهی اوقات یک آدرس IP ثابت نامیده می شود) یک شماره پروتکل اینترنت (IP) است که توسط یک مدیر به یک دستگاه شبکه اختصاص داده می شود. یک IP استاتیک جایگزین تخصیص IP پویا در شبکه های پروتکل اینترنت است. آدرس های IP ثابت تغییر نمی کنند، در حالی که IP های پویا می توانند تغییر کنند. یک آی پی کامپیوتر یا دستگاه دیگری را که به اینترنت متصل است شناسایی می کند. آدرس IP این است که چگونه اطلاعات و داده ها به یک کامپیوتر خاص هدایت می شوند.
استاتیک و آدرس DHCP
اغلب شبکه های آی پی از آدرس DHCP (پروتکل پیکربندی پویای میزبان) استفاده می کنند به جای اینکه IP اختصاصی استاتیک باشد زیرا آدرس های IP پویا برای ارائه دهنده خدمات کارآمد هستند. آدرس دهی پویا راحت است زیرا مدیران برای راه اندازی آسان هستند. DHCP به طور خودکار با حداقل مداخلات مورد نیاز کار می کند، به شما اجازه می دهد تا دستگاه های تلفن همراه به راحتی بین شبکه های مختلف حرکت کنید.
با این حال، آدرس آی پی استاتیک برخی از مزایای برخی از کاربران را ارائه می دهد:
- یک آدرس آی پی استاتیک بهترین پشتیبانی از وضوح نام در سراسر شبکه های گسترده (WAN) را فراهم می کند، به این ترتیب دستگاه ها به طور قابل اعتماد توسط نام های میزبان اختصاص داده می شوند. به همین دلیل سرورهای وب و FTP اغلب از آدرس ثابت استفاده می کنند.
- استفاده از آدرس های IP ثابت در شبکه های خانگی محافظت کمی در برابر مشکلات امنیتی شبکه نسبت به تخصیص آدرس DHCP می کند.
- برخی از دستگاه های شبکه DHCP را پشتیبانی نمی کنند. با استفاده از استقرار اختصاص IP برای تمام دستگاه ها در شبکه خانگی، منافع احتمالی آدرس آی پی که در آن DHCP ممکن است آدرس دیگری را که در حال حاضر به صورت استاتیک در جای دیگر قرار داده شده، تهیه کند.
- یک آدرس IP استاتیک موقعیت جغرافیایی را فراهم می کند که دقیق تر از یک آدرس IP پویا است.
- سرعت دانلود و آپلود اغلب با IP های استاتیک سریع تر از IP های پویا است.
استفاده از استاتیک آدرس IP در شبکه های خانگی
بنگاهها احتمال بیشتری برای استفاده از آدرس های IP ثابت از شبکه های خانگی استفاده می کنند. نصب یک آدرس IP استاتیک آسان نیست و اغلب نیاز به تکنسین آگاه است. با این حال، شما می توانید یک آدرس IP ثابت برای شبکه خانگی خود داشته باشید. هنگام انجام وظایف IP های ایستا برای دستگاه های محلی در خانه و دیگر شبکه های خصوصی، شماره های آدرس باید از محدوده آدرس IP خصوصی تعریف شده توسط استاندارد پروتکل اینترنت انتخاب شوند:
- 10.0.0.0 از طریق 10.255.255.255
- 172.16.0.0 از طریق 172.31.255.255
- 192.168.0.0 از طریق 192.168.255.255
این محدوده ها هزاران آدرس IP مختلف را پشتیبانی می کند. این معمول است که مردم فرض کنند که هر عدد در محدوده می تواند انتخاب شود و انتخاب خاص مهم نیست. این درست نیست برای انتخاب و تنظیم آدرس های IP خاص استاتیک مناسب برای شبکه خود، این دستورالعمل ها را دنبال کنید.
- آدرسهایی را انتخاب کنید که با ".0" یا ".255" پایان یابد. این آدرس ها معمولا برای استفاده از پروتکل های شبکه استفاده می شوند .
- آدرس های اولیه در محدوده خصوصی را انتخاب نکنید. آدرس هایی مانند 10.0.0.1 و 192.168.0.1 معمولا توسط روترهای شبکه و سایر دستگاه های مصرفی مورد استفاده قرار می گیرند. این اولین حمله هکرها هنگام حمله به یک شبکه کامپیوتری خصوصی است.
- آدرس را انتخاب کنید که خارج از محدوده شبکه محلی شما باشد. برای مثال، برای پشتیبانی از تمام آدرس ها در دامنه خصوصی 10.xxx، ماسک زیر شبکه در تمام دستگاه ها باید به 255.0.0.0 تنظیم شود. اگر آنها نیستند، برخی از آدرس های IP ثابت در این محدوده کار نمی کنند.
آدرس IP های استاتیک در اینترنت
ارائه دهندگان اینترنت به طور سنتی تمام آدرس IP خود را به مشتریان به صورت پویا اختصاص می دهند. این به دلیل کمبود تاریخی موجود در شماره های IP است. داشتن یک سرویس اینترنتی مبتنی بر IP با استاتیک برای دسترسی از راه دور، نظیر نظارت بر دوربین های خانگی خانگی، مفید است. بیشتر شبکه های خانگی به IP های پویا اختصاص داده می شوند. اگر یک آدرس آی پی استاتیک را ترجیح می دهید، با ارائه دهنده خدمات خود تماس بگیرید. مشتریان گاهی اوقات می توانند با استفاده از یک طرح خدمات ویژه و پرداخت هزینه های اضافی یک IP ثابت ایجاد کنند.